БЕНЗИНСКА СТАНИЦА У БЕОГРАДУ

п о л а з и ш т а

• окружење • Посматрана из архитектонско-урбанистичког ракурса, волуметријска слика станице асоцира на крила велике птице, с намером контекстуализације теме-успостављања дијалога са заталасаним миријевским пејзажом и околном изграђеном структуром.

• дилема – кућа или апарат • Први контакт са пројектном темом бензинске станице, отворио је више дилема, да ли је то, према класичном поимању архитектуре, објекат или пак нека врста сервисног уређаја-великог апарата? Из ракуса дизајна, станица је конципирана на естетским принципима обликовања и материјализације утилитарних предмета-уређаја. И технолошка реализација станице следи ову линију, основни елементи конструктивне структуре станице „произведени“ су у београдском бродоградилишту. У истом духу посебно и оригинално су дизајнирани и у мајсторским радионицама произведени и сви детаљи објекта-екстеријера, ентеријера укупне опреме и партера.

(не)култура средине • Станица је отворена 2002., а срушена 2020. сурово и без обавештења. Срушена је у име типизиране корпоративне архитектуре бензинских станица, свакако уз сагласност надлежних. Чињеница да се случајно сазнало да је срушена, говори о позицији архитектонске струке, награђених ауторских дела и архитеката уопште.

Адреса: насеље Ново Миријево, Београд
Инвеститор: НИС „Југопетрол“, Београд
Прој. организација: ИАУС
Година пројектовања: 1993-1995.
Година извођења: 2002.
Аутори и главни пројектанти: Миленија и Дарко Марушић
Конструкција: Љубомир Аџемовић
Извођач: предузеће „Колубара“, Београд
Фотографије: Предраг Миладиновић, Драган Миловановић

Посебно признање XXV Салона архитектуре у Београду,2003.